Yalnızlık Üzerine

Milyarlarca insanın bulunduğu dünyada.
Milyonlarca insanın bulunduğu ülkede
Ve yine milyonlarca insanın bulunduğu şehirde nasıl oluyor da yalnız kalabiliyoruz Ziya ?
 -Çevresi değildir insanı yalnız bırakan. düşünceleridir. Çevresinde ne kadar çok insan olursa olsun
kendisiyle aynı kafadan birisini bulamadığı sürece yalnızlıktan kurtulamayacaktır insan.

İşin kötü yanı ne biliyor musun ? İnsan kendi kafasında birisini bulabilmek için hiçbir şey yapmıyor.
Birdenbire karşılarına çıkmalarını bekliyor. İnsanların birbirleriyle konuşması gerekiyor.
Minibüs/otobüs/metroda anlamsızca etrafı seyreden insanlar var, niçin yanındaki insanla bir şeyler konuşup
fikir alışverişinde bulunmuyorlar ?
Bunca insan yalnızken, bunca insan niçin yalnız ?

İşte bu yüzden.

Yalnız olmak kötü bir şey mi Ziya ? Yalnızlıktan şikayet eder çoğu kişi.
 -İnsanların şikayet ettikleri yalnızlık değildir aslında.
Değişim yaşamamalarıdır şikayet ettikleri.

Nasıl yani Ziya ?
 -Şöyle ki, insan içinde bulunduğu durum ne olursa olsun bir süre sonra sıkılır. Başka arayışlara yönelir.
Yapmaktan hoşlandığın bir şey söyle mesela.

Televizyon izlemek.
-Sen sürekli Tv. izlersen, sıkılırsın bir süre sonra, kafanı dinlemek istersin. Sessiz ortam ararsın.
Sevdiğin şeyler bir süre sonra sıkıcı gelir. Bu noktada ölüm, mükafat oluyor yaşlanınca. Sıkıntılı bir hayattan kurtarıyor bizi.
Asıl konumuza dönecek olursak, insan sürekli yalnız olduğu için şikayet ediyor yalnızlıktan.
Bir değişim istiyor. Fakat o değişim gerçekleştiğinde, yalnızlıktan kurtulduktan bir süre sonra yine yalnızlığa ihtiyaç duyacak.
Çok garip değil mi ?